Sakura

Kendini arıyorsa insan, önce yumurtasının çatlaması gerek sıkılarak. İşte böyle bir sıkışma ile yola koyuldu Mavi. Kalbine oturan o acıyla başa çıkmaya çalışırken, hayat onu türlü maceralara ve bir yola sokacaktı farkında olmadan. Hayatın bizi sıkıştırdığı anlar olur çoğu zaman. Hepimiz türlü türlü baş etme yöntemleri geliştiririz. Peki, Mavi’nin yolculuğu nasıl ilerleyecekti? Mavi, bu süreçle baş edebilecek miydi? Yol onu nereye götürecekti? Bu yolda onu neler bekliyordu? O, korunaklı yuvasından ayrılırken ve bu kadar tecrübesizken üstesinden gelebilecek miydi tüm bu hayatın? Sizler Mavi’nin hikâyesini okurken aslında tüm insanlığın yolculuğunu okuyacaksınız kıymetli dostlarım. Bu yolculuk, Âdem’den beri deveran eden biz insanların hikâyesi… Mavi, hepimizin hayatında yaşamı anlamlandırma ve onunla baş etme çabalarımızla olgunlaştırdığımız çocuklardan yalnızca bir tanesi. Ve dünyaya geliş amacımızın sorularını arayan genç bir kız. Bu hikâyede onun toyluğunu, yanışlarını, acılarını, aşkını, zayıflıklarını ve hayatla yüzleşmelerini okuyacak, yaşamda düştüğü kalktığı anlara ve anılarına tanıklık edeceksiniz. Belki de Mavi, insanın yaralarını yalnızca kendisinin sarabileceğini öğrenecek kadar olgunlaşacak. Yaralarımıza tek yara bandı kendimiziz. Hadi o yaraları birlikte iyileştirelim. Bir bir öpelim o yaralarımızdan. Mavi’nin yolculuğu da yollardan ve yolculardan bir hikâye sadece. Keyifli okumalar dilerim…

Tüm aynaları bir edene kadar bitmeyen yolculuk bu 
Andan doğan yaşamın hakkını verene kadar, 

Nefese garktır bu beden 
Seyreyleyenin güzelliğine teslim olana kadar, 
Zamanın içinde sıkışmış ruhlar. 
Ta ki tam olduğunun idrakiyle
Teslim olana kadar. 
Canlar yolculuğa devam edecek Eyvallahın lütfuyla.
Gerisi rahmet denizi, Deryaya kavuşan damla misali…