Günaydın Sızım

Günaydın Sızım
Songül Ünsal
Gittiğinde arkandan gelen kimse yoksa, belki de çoktan terk edilmişsindir.

Bir gün dönüp arkana baktığında, seni izleyen kimse yoksa,
belki de çoktan yalnız bırakılmışsındır. Seninle deniz
kıyısında bir sohbet bile imkansız artık; sen, mavi derinlikleri
bile sessizliğe boğacak kadar soğuksun.

Yıkıntılar arasında umutlar yeşertmeye çalıştım, sevgine
inanarak. Oysa sen, yüreğimin tam ortasında filizlenmiş bir
hayal kırıklığıymışsın. Vedalar yakışmadı bize, ama sen artık
dualarıma bile sığmaz oldun. Kendimi bulmam için biraz
yalnızlık gerek, dönme geri; yaralarım kapandıktan sonra
gelmen, yalnızca haksızlık olur bu şehre.

Şimdi gökyüzümde kendi ellerimle kuşlar çizeceğim,
kahkahalarım sokakları yeniden boyayacak. Belki
mutluluktan uçmayacağım, ama ayaklarım bu kez yere
sağlam basacak.

Yazı bekliyorum, baharın gelişi, papatyaların dünyayı
yeniden beyaza boyayışını… Seni değil. Gidişinle yeniden
açacak içimdeki bahar.

Sen, mavi derinlikleri sessizliğe boğacak kadar soğuksun.

-***********-