On İki Levha Toplanma Özgürlüğü Hakkının Korunması

Toplanma özgürlüğü, düşünceyi ifade etmenin kolektif yöntemi olması sebebiyle demokratik toplumun vazgeçilmez yapı taşlarından biridir. Kamuoyu oluşturması dolayısıyla geniş sınırlamalarla engellenmeye çalışılan bu özgürlük; etkisini özellikle son yıllarda tüm dünya genelinde arttırmış ve yapılan müdahaleler sebebiyle büyük bir tartışma konusu haline dönüşmüştür. Bu tartışmalar eserin temelini oluşturmaktadır. Eserin amacı, toplanma özgürlüğüne yönelik müdahaleler karşısında özgürlüğün nasıl korunabileceği üzerine çözüm üretebilmektir.(ARKA KAPAKTAN)

 

 İÇİNDEKİLER

 

I. Giriş

II. Kavramsal Çerçeve ve Tanım

 

A. Uluslararası Hukukta Toplanma Kavramı

B. Türk Hukukunda Toplanma Kavramı

C. Toplanma Özgürlüğü ile Diğer Hak ve Özgürlüklerin İlişkisi

1. İfade Özgürlüğü

2. İşkence ve Kötü Muamele Yasağı

3. Etkili Bir Başvuru Yolu Hakkı

III. Toplanma Özgürlüğünün Tarihsel Gelişimi

 

A. Uluslararası Hukukta Toplanma Özgürlüğünün Tarihsel Gelişimi

B. Türkiye'de Toplanma Özgürlüğünün Tarihsel Gelişimi

1. 1961 Anayasası Öncesi Dönem

2. 1961 Anayasası Dönemi

3. 1982 Anayasası Dönemi

IV. Toplanma Özgürlüğünün Kapsamı 

 

A. Toplanma Özgürlüğünün Unsurları

1. Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararlarına Göre Toplanma Özgürlüğünün Unsurları

2. Türk Hukukunda Toplanma Özgürlüğünün Unsurları

B. Toplanma Özgürlüğünü Kullanma Biçimleri

1. Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararlarında Tanınan Kullanma Biçimleri

2. Türk Hukukunda Tanınan Kullanma Biçimleri

V. Toplanma Özgürlüğünün Düzenlenme Biçimleri

 

 A. Düzenlenme Biçimlerine Dair Mevcut Yaklaşımlar

1. Bastırıcı Rejim

2. Önleyici Rejim

3. Ön Bildirim Rejimi

B. Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'nin Mevcut Yaklaşımlara Dair Bakış Açısı

C. Türkiye'de Benimsenmiş Mevcut Düzenlenme Biçimi

VI. Toplanma Özgürlüğüne Yönelik Müdahaleler

 

 A. Toplanma Özgürlüğüne Müdahale Biçimleri

1. Devlet Kaynaklı Müdahale Biçimleri

2. Üçüncü Kişilerden Kaynaklı Müdahale Biçimleri

B. Toplanma Özgürlüğüne Yönelik Müdahaleler Karşısında Türk Hukukunda Mevcut Durum

VII. Sonuç