İnsanca, Pek İnsanca_{İnsan Varsayımı (I)}

Kitap Tanıtım Yazısı
Nietzsche, “insanca, pek insanca” diyeli hayli zaman geçti. Bu, onun ilk aforizma tarzı eseriydi.
Zihninin belki fraktal biçimde işlemeye başladığı ilk eserdi. Şöyle diyordu: “Tüm filozofların ortak
bir yanılgısı vardır. İşe bugünkü insandan başlayarak, onu inceleyince amacını anlayabileceklerini
düşünürler. İçgüdüsel olarak ‘insan’ın önlerinde bir ezeli-ebedi hakikat olarak dolaştığını,
anaforlarda değişmediğini, olguların güvenilir bir ölçeği olduğunu kabul ederler.” İnsanın ne
olduğu, amacının ne olması gerektiğini söyleyip dururlar. Oysa insan sürekli bir dönüşüm hâlinde
değil midir? Bir dönüşümler yığını olmalıdır insan. Özgür bir ruh için ya da özgürleşmek için bu
gereklidir bize. İşte size “zaman fazlalığı” isteyen bir kitap daha! İnsan olarak sessiz kalmamalı,
yeni bir şeyler okumalı. İnsan olarak ya da insan-olmadığını-bilen olarak…
Yazar Hakkında
Can Batukan, 1978’de, Ankara’da doğdu. Saint Joseph Fransız Lisesinden mezun olduktan sonra
Bilgi Üniversitesinde matematik ve iktisat eğitiminin yanında edebiyat ve felsefe dersleri aldı.
2015’te, “Heidegger ve Deleuze’de Hayvan Sorusu” başlıklı doktora tezini Galatasaray
Üniversitesinde tamamladı. Bugüne dek çeşitli dergilerde yayımlanmış makaleleri bulunan Batukan,
2017 yılında, “Derrida ve hayvan meselesi” üzerine Rouen Normandiya Üniversitesinde ve ardından
“Leibniz’de algı kuramı” üzerine üç yıl boyunca Paris Üniversitesinde post-doktora yapmıştır.

Kitapları: Anima-lizm, Sovyet Algı Dünyası (I), Robo-tizm, İnsanca, Pek İnsanca: İnsan Varsayımı
(I), Herakleitik Fragmanlar, Deleuze ve Guattari’den Şamanizme.