Kaynaştırma ve Özel Eğitime Hızlı Başlangıç

Sevgili Okuyucu,

“Korkma!” diye başlar İstiklal Marşı’mız. Ben de derslerime “korkmayın!” diyerek başlarım çünkü yıllardır sürdürdüğüm çalışmalar sonunda ulaştığım tecrübelerden bir tanesi öğretmenlerin engelliler ile ilgilenmekten korktuğu yönündedir.Eğer korkuyu yenebilirsek, özel gereksinimli çocuklara büyük bir destek sağlamış olacağız. Bu kitabın temel amacı, özel eğitim çalışmalarını sadeleştirerek bahsettiğim bu korkunun giderilmesine katkı sağlamaktır. Öğretmenlerimizin bu korkudan hızlı biçimde kurtulabilmesi, bu konu hakkında bilgi sahibi olmasına bağlıdır çünkü insanlar bilmedikleri şeylerden korkarlar. Korkmayın sevgili öğretmenim; kör bir çocuğu sevdiğiniz için evladınız kör olmaz ve bu tür efsaneler bilim dışı

düşünceler cahilce, sana yakışmıyor! Hiç düşündün mü; kendini yetersiz hissedip uzak durduğun o çocuk, herkes senin gibi davrandığı için yalnızlaşmış ve dışlanmış hissediyor olabilir,yaşamakta ve öğrenmekte zorlanıyor olabilir.

 

Sevgili Öğretmenim,

Lütfen, bu kitabı hızlıca okuyup bitir ve göz önünde tut çünkü özel gereksinimli çocukların desteklenmesi vicdan rahatlatmak için değildir; eğitim hakkı tüm vatandaşların sahip olduğu anayasal bir haktır ve geride kalan bu öğrenci grubunun sorunlarının çözülmesi en büyük eğitim reformu girişimidir.

 

Sevgili Veli,

Çocuğunun engelli olduğunu ilk öğrendiğinde şok yaşamış,üzülmüş ve hatta inkar etmiş, başkalarını suçlamış olabilirsin. Bu son derece doğal ama doğru olmayan bir ruh halidir. Kendine veya başkalarına kızmayı, suçlamayı lütfen bırak. O çocuğun ailesi olmak utanılacak bir durum da değil. Yapman gereken;durumu kabullenmek, çocuğu sahiplenmek ve neler

yapılabileceğine odaklanmaktır. Hatalar ve pişmanlıkla ilgilenmek yerine etrafından alabileceğin destekleri görmeye çalış!

 

Sevgili idareciler,

Lütfen, özel gereksinimli çocuklara kulak verin! Onların istekleri ve ihtiyaç duydukları destekler herkesin hayatını kolaylaştıracaktır. Koridorda bırakılan temizlik kovası sadece

görme engelli öğrenci için risk değildir. Asansör sadece bedensel engelli öğrenciler için değil, emekliliği gelmiş ya da hamile öğretmenler için de kolaylıktır. Özel okulum olsaydı mutlaka her engel grubundan en az bir öğrenciyi burslu kayıt ederdim çünkü onlardan öğrenecek çok şeyimiz var.

 

Sevgili akademisyenler,

Lütfen, bu çocuklara nasıl hitap edeceğimizi tartışmayı artık bırakalım! Onların bir ismi var ve her çocuk için ayrı konuşmak gerekir. Etiketlemek işimizi kolaylaştırıyor ama artık

etiketlemenin, tanılamanın ve isimlendirmenin önüne geçip bir şeyler yapmanın zamanı geldi. Bu kitabı kötülemek yerine eleştirilerini bana ulaştırarak başlayabilirsin mesela.

Akademisyenlik sadece makale yazmak değildir; en son bir

okula, veri toplamak dışında, ne zaman gittin?

Kars, 2024