Sevgilinin Hayaliyle Mest Olduk

Şiirlerinde vahdet-i vücûd (varlıkta birlik) düşüncesini işleyen tasavvuf edebiyatının ünlü şairi
İbnü’l-Fâriz, meşhur Hamriyye kasidesinde, maddi şarabın sıfat ve özellikleriyle ilahi aşk ve
muhabbeti sembolize etmiştir. Kasidenin ilk beytinde, evren yaratılmadan önce sevgilinin
anısına içtiği şarapla mest olduğunu söyleyen İbnü’l-Fâriz, şiir boyunca muhabbet şarabını
farklı özellikleriyle açıklamıştır. Kasidenin bugüne kadar tespit edilmiş yirmi beş kadar
tercüme ve şerhi vardır. Arapça, Farsça ve Türkçe dilleriyle yapılan bu tercüme ve şerhlerin
yaklaşık on beşi Osmanlı Türkçesiyle yazılmıştır.
Elinizdeki kitap, Cumhuriyet’in ilk yıllarında Osmanlı Türkçesiyle yazılmış yeni bir
tercümesini daha gün yüzüne çıkarmaktadır. 1937 yılında Tercümetü Kasideti İbni’l-Fâriz
(İbnü’l-Fâriz’in Hamriyye Tercümesi) adıyla kaleme alınan eserin içinde Mollâ Câmî’nin
Hamriyye kasidesi üzerine yazdığı Farsça rubailer (dörtlük) ile İbnü’n-Nahvî’nin Hamriyye
kasidesine yazdığı tahmislerin (beşleme) tercümesi de yer almaktadır. Üç tercümeyi bir arada
sunan bu eser, Muhammet İnce tarafından bir incelemeyle birlikte Latin alfabesine aktarılarak
okuyucusunun hizmetine sunulmuştur.