Bilgisayarlarda, Bilgisayar Programlarında ve Kütüklerinde Arama, Kopyalama ve Elkoyma

Bilişim sistemleri, teknolojinin hızlı gelişimi ile günümüzde her alanda yerini almış, hayatımızla iç içe geçmiştir. Gelinen noktada, bilişim sistemlerinin olmadığı bir hayat düşünülemez. Öte yandan; bilişim sistemlerinin, hayatımızın bu denli içinde yer alması, suç işlenmesi sırasında en çok kullanılan araçlardan birisi olmasına ve suça ilişkin delillerinin en çok saklandığı ortam haline gelmesine neden olmuştur.

Bilişim sistemleri kişisel verilerin en fazla barındırıldığı ortamlardır. Bu anlamda, bilişim sistemlerine yapılacak müdahaleyle elde edilmek istenen hukuki yarar ile temel hak ve özgürlere müdahale arasında makul bir denge gözetilmesi gerekmektedir. Yine, bilişim sistemlerinde yer alan verilerin hassas yapısı, değiştirilmeye ve tahrif edilmeye uygunluğu verilere müdahale konusunda özenli davranmayı gerektirmiştir.

Karşılaştırmalı hukukta, bilişim sistemlerine özgü koruma tedbirleri düzenlenen ülkeler bulunmakla birlikte, genel arama ve elkoyma usullerini sürdüren ülkeler de bulunmaktadır. Hukuk düzenimizde ise, genel arama ve elkoyma tedbirlerinden ayrı düzenleme yapılarak, bilişim sistemlerine özgü koruma tedbiri geliştirilmiş olması son derece yerinde bir uygulamadır.

Kitabımızda, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununda özel bir arama ve elkoyma tedbiri olarak düzenlenen bilgisayarlarda, bilgisayar programlarında ve kütüklerinde arama, kopyalama ve elkoyma tedbiri ele alınmıştır. Öncelikle, koruma tedbirleri ve dijital deliller açıklanmıştır. Çalışmamızın devamında söz konusu koruma tedbiri, Yargıtay ve AİHM kararları ile öğretideki tartışmalar ışığında açıklanmaya çalışılmış, tedbire ilişkin tartışmalı güncel hususlar incelenmiş ve konuya dair katkı sunulmaya çalışılmıştır.